วันพุธที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2553

หนึ่งคำ..... มาจากความรู้สึกทั้งหมดที่มี...

หนึ่งคำ.....มาจากความรู้สึกทั้งหมดที่มี...
อีกหนึ่งคำ....มาจากความรู้สึกผิดในสิ่งที่ทำ...



" รัก "
คำนี้จะมากด้วยความหมาย...
...ถ้าออกมาจาก "หัวใจ" ...จริงๆ..

เอ่ยคำๆนี้ ให้คนของใจ มากแค่ไหนกัน?
บางคนเก็บไว้.....ทั้งๆที่อีกฝ่ายต้องการที่จะได้ยิน...
บางคนบอกบ่อยเกินไป...จนอีกฝ่ายรู้สึกว่า ง่ายเกิน

บอกรักแค่ไหนกัน ถึงจะพอดี...
คิดว่า.....คงต้องดู"คนของใจ"เป็นสำคัญ
ความใส่ใจในตัวเขาทั้งการกระทำและความรู้สึก...
....จะทำให้เรารู้จักเขาเป็นอย่างดี...
และก็จะรู้ว่าเราควรจะบอกรักได้บ่อยมากแค่ไหน ?

บางทีความใส่ใจเล็กๆน้อยๆ..ที่หลายคนมองข้ามไป
อาจกลายเป็นส่วนที่ทำให้เขาประทับใจในตัวเรา
...แบบไม่มีวันลืมก็ได้...

" ขอโทษ "
คำนี้เป็นคำที่สามารถสานสายสัมพันธ์ได้อย่างน่าอัศจรรย์
ไม่เข้าใจกัน....ขอโทษเพื่อปรับความเข้าใจกัน...
เข้าใจผิดกัน...ขอโทษพร้อมอธิบาย...ไม่ใช่คำแก้ตัว

เช่นกันกับคำว่ารัก..ถ้าออกมาจาก"หัวใจ"จริงๆ
ถ้าไม่บอกบ่อยครั้ง....จนเกินความพอดี กลายเป็นความผิดซ้ำๆ
ถ้าไม่เคยเอ่ยออกมาเลย.....เพราะทิฐิที่มีต่อกัน

...ฉันรู้แต่ว่า.....ถ้าฉันทำให้เขาโกรธ...
...ฉันจะขอโทษ.....และอธิบายให้เข้าใจ
...ฉันจะพูดเพื่อความเข้าใจกัน....
....ฉันจะพูดเพื่อความรักของเรา....

กว่าจะคบกันมาได้นานและรักกันได้
ถ้าต้องจบลงเพราะเรื่องเดิมๆ แต่ละเลยที่จะปรับความเข้าใจกัน
คงต้องถามตัวเองแล้วว่า
นี่เราไม่ได้รักเขาหรือ...เราไม่ได้ใส่ใจความรักของเราเหรอ
เพียงแต่พูดคำว่า"ขอโทษ"พร้อมกับ"คำอธิบาย"ไม่กี่ประโยค
ทำไม่ได้เหรอไง ??

ความผิดที่มากมาย..และเราก็รู้สึกผิดมากเช่นกันนั้น
บางครั้งก็สามารถแก้ได้ด้วยคำว่า"ขอโทษ"เพียงคำเดียว

หากเอ่ยคำว่า"ขอโทษ" แล้วได้รับโอกาสแก้ไขความผิด!!
ลงมือแก้ไขซะนับตั้งแต่วินาทีนั้น .. ก่อนที่มันจะสายเกินไป !!

จนคำว่า "ขอโทษ" มันไม่มีความหมาย และไม่ได้รับ "การให้อภัย" อีกเลย...

ขึ้นอยู่กับแต่ละคนแล้วว่า...

จะใช้คำว่า "รัก" และ "ขอโทษ"
ให้ "มากค่า" แค่ไหน... ระหว่างใจ 2 ใจ ...
ให้บ่อยครั้งมากแค่ไหน...ในช่วงเวลาที่คบกัน
แต่เชื่อเถอะว่า...คำ 2 คำ นี้....
...ให้ผลทางบวกระหว่างคน 2 คน ได้เป็นอย่างดี.. :)

วันเสาร์ที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2553

หลายเรื่องราวที่ได้จากหนังสือ Soul mate ของพึงเนตร อติแพทย์

หลายเรื่องราวที่ได้จากหนังสือ Soul mate ของพึงเนตร อติแพทย์ ผู้ที่ทำให้หัวใจของฉันได้สั่นไหวอีกครั้ง
มีหลายอย่างในหนังสือเล่มนี้ที่ทำให้ปลื้มใจ ตั้งแต่คำนำจากสำนักพิมพ์ก็ทำให้รู้สึกดี
โซลเมทของคุณพึงเนตรมีทั้งสวยงาม สมหวังและผิดหวัง อ่านหลายประโยคก็ทำให้ได้เข้าใจโลกของความรักมากขึ้น
ทำให้มองเห็นว่าโซลเมทไม่ยากจะได้พบ แต่ยากที่จะรักษา ทั้งเค้าและเราไว้คู่กัน มัมีหลายอย่างที่ละเอียดอ่อนมากกว่าแค่การได้พบรู้จักและรักกันในที่สุด

ประโยคที่ชอบๆในหนังสือเล่มนีก็เช่นว่า
"ไม่มีใครบอกได้ว่าโซลเมทที่แท้จริงของเราจะปรากฎตัวเมื่อไหร่ ไม่ว่าจะพยายามออกตามหาสักแค่ไหน ถ้ายังไม่ถึงเวลาของกันและกัน ฉันมั่นใจว่า เราจะไมมีทางพบเค้าอย่างแน่นอน ต่อให้เค้าเดินเฉียดไปตรงหน้า ดชคชะตาก็จะกลั่นแกล้งเรา ให้เรามองไม่เห็นเค้าในสายตา ต่อให้เราออกตามหาเค้าแทบพลิกแผ่นดิน ถ้าบุพเพสันนิวาสยังไม่ทำงาน เราก็คงทำได้แค่กลับมาตัวเปล่าพร้อมหัวใจอันว่างเปล่าเหมือนเดิม"
"ความรักหลอกให้เราคาดเดาและหลายครั้งที่เราเดาผิด"
"การเป็นฝ่ายเริ่มแสดงตัตน ไม่ใช่ทางออกที่ดีที่สุดในการที่จะค้นพบตัวตนของบางคนที่เฝ้ารอ บางทีการเฝ้ารออยู่กับการเคลือบแคลงสงสัยก็ยังมีค่ามากกว่าการแสดงตัวตนออกไปอย่างไร้ค่า"
"ถ้าฉันไม่รู้สึกรัก ฉันจะไม่พยายามรัก แต่ใช่ว่าฉันไม่ตั้งตาคอยความรัก"
"การค้นหาโซลเมทให้พบนั้นไม่ใช่เรือ่งง่ายแต่ก็ไม่ยากอย่างที่คิด ถ้าหากว่าเรด่าในการค้นหาของเรานั้นเปิดรับสัญญาณอย่างถูกต้อง ในวันที่บุพเพสันนิวาสทำงาน อย่าปิดกั้นสัญญาณเพียงเพราะความกลัวบางอย่างอย่าปิดกั้นความรู้สึกเพียงเพราะความไม่เหมาะสมบางประการ"
"แค่ตั้งใจฟังและตัดสินทุกอย่างด้วยหัวใจ ไม่ใช่สายตาเราก็จะรู้ได้เองว่าฝีเท้าของคนข้างนอกนั่นใช่คนที่เรารอคอยรึเปล่า โดยไม่ต้องใช้เวลานานในการตัดสินใจ"
"อย่าให้เหมือนกับที่คนรักเก่าของฉันเพิ่งบอกกับฉันว่า "ฉันคือความรักแท้ที่มีค่าที่สุดในชีวิตของเค้า" เขาเพิ่มจะรู้ใจตัวเองเมื่อเวลาผ่านล่วงเลยไปเกือบห้าปี เพิ่มจะรู้ว่าฉันคือซลเมทที่เค้าตามหา เพิ่งจะเข้าใจว่า ความรักแท้ตัดสินไมได้ด้วยสายตา แต่ต้องใช้หัวใจ แต่สุดท้ายไม่ว่าเขาจะรู้สึกลึกซื้งกับฉันสักแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ เพราะวันนี้-ความรักแท้ของฉันเดินผ่านประตูบ้านของเค้าไปไกลแสนไกลแล้ว"
"คำว่าคนรักเก่า ของคนรัก นั้นมันเป็นคำธรรมดาแต่ฟังดูมีความหมายลึกซื้งเกินกว่าเราจะเข้าถึง"
"ถ้าผมรู้ว่าวันหนึ่งจะได้มาเจอคุณ ผมก็คงไม่อยากรักคนอื่นมาก่อนหน้านี้เหมือนกัน"
"ความรักมีอิสระในตัวเองเธอเชื่อเหมือนฉันไหม ไม่มีใครบังคับให้เรารัก หรือ เลิกรักใครได้หรอก
หัวใจเป็นก้อนเนื้อ เต้นเอง หยุดเอง และอยู่เหนือการควบคุมของร่างกาย หัวใจมีอิสระ และ ทำให้ความรักมีอิสระ ไม่มีใครบังคับมันได้ แม้แต่เจ้าของหัวใจก็ตาม"
"วินาทีแห่งการเลิกรา อาจเป็นฉากเศร้าเกินทำใจ แต่เชื่อไหมว่าคนรักที่ดี คือคนที่สามารถยิ้มได้ทั้งน้ำตา และกล้ายืนส่งใครอีกคนจนลับตาโดยไม่ทวงถามความรู้สึกใดๆ"
"การพยายามหาโซลเมทให้พบคือมิชชั่นสำคัญ แต่มันไม่ได้หมายความว่า โซลเมทที่เราค้นพบ จะเป็นคนเดียวกับคนที่ยืนเคียงข้างเราจนวันสุดท้ายของชีวิต"
"เธอไม่ต้องบอกให้ใครฟังหรอกว่ารักฉํน นั่นไม่ได้ช่วยให้ความรักของเราเดินไปถูกทาง แต่ขอให้บอกกับฉันในวันที่เธอรู้สึกว่า..เธอ "รักคนอื่น" "
"ความรักซับซ้อนกว่าที่เราคิดเสมอ"
"เธอไม่ไยินเลาเค้าพูดว่ารักและเบื่อกับคำพูดซ้ำๆที่ว่าคิดถึง เธอตอนไม่ได้ว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นเป็นเพราะอะไร เธอไม่ได้มีคนอื่น เธอไม่ได้รู้สึกหวั่นไวกับชายแปลกหน้า เธอไม่แม้แต่คิดว่าจะหมดรักเค้าลงได้ เธอรู้เพียงว่าคำว่ารักของเค้ามันไม่หวานอีกต่อไปแล้ว เธอเริ่มรู้สึกว่าเธออยากมองเห็นตัวเองอีกครั้ง และอยากเดินด้วยตัวเองได้อีกสักครั้ง หลังจากที่เขาริดรอน "ความเป็นตัวเธอ" ไปนานแสนนาน"
"ฉันรู้ว่า เพื่อนไม่ได้หมดรักในตัวคนรักของเธอ แต่เธอไม่อยากหมดศรัทธาในตัวเองต่างหาก"
"ความไว้ใจเป็นคนละเรื่องกันกับความอุ่นใจ ความไว้ใจทดแทนความเหงาไม่ได้ ความรักต้องการคนที่ดูแลและทะนุถนอมมันเป็นเท่านั้น"
"วันที่ฉันพบเขา ฉันไม่ได้รู้สึกเขินอายเลยด้วยซ้ำ ฉันรู้สึกเหมือนเขาเป็นพี่ เป็นเพือนคนหนึ่งที่ฉันจะสามารถพูดคุยทุกเรื่องราวกับเค้าได้อย่างสนิทใจ
ฉันไม่เคยหน้าแดงเมื่อเจอหน้าเค้า
ฉันไม่เคยมือไม้สั่นเวลาที่เค้ายืนอยู่ตรงหน้า
ฉันไม่คยใจเต้นโครมครามแ้กระทั่งตอนที่เค้าโทรมากู๊ดไนท์
ฉันไม่เคยรู้สึกลุ้นเลยสักนิดว่าวันไหนจะได้เจอเค้าบ้าง
อ้อ...แล้วฉันก็ไม่เคยตื่นเ้นมานั่งเลือกเสื้อผ้าล่วงหน้าเวลาจะไปเดทกับเค้าด้วย
มันไม่ใช่ความรักใช่ไหม.......
.......เธอไม่เคยหน้าแดงเวลาเจอเค้าเพราะรู้สึกเหมือนเขาเป็นเื่พื่อนสนิทคนนึงใช่ไหม
เธอไม่เคยมือไม้สั่นเวลาเขายืนอู่ตรงหน้าเพราะว่าเค้าจะเอื้อมมือมากุมมือเธอไว้ทุกครั้งใช่หรือเปล่า
เธอไม่เคยใจเต้นโครมครามเวลาเค้าโทรมากู๊ดไนท์ เพราะเธอรู้อยู่แล้วว่าเค้าจะต้องพูดแบบนี้ทุกคืนใช่ไหม
เธอไมเคยลุ้นว่าจะได้เจอกับเค้าวันไหน เพราะเธอรู้อยู่ลึกๆใช่ไหม ว่าวันไหนจะได้เจอกันบ้าง
และเธอไม่เคยตื่นเต้นต้องมานั่งเลือกชุดไปเดท เป็นเพราะเธอรู้อยู่แล้วใช่รึเปล่าว่าเขาชอบให้เธอใส่เสื้อผ้าแบบไหน
...แล้วอย่างนี้มันไม่เรียกว่าความรักตรงไหนจ๊ะ"
"ความหวังงมงายคือสลักอย่างดีที่ลงกลอนแน่นหนในหัวใจเรา ต่อให้ประตูเปิดกว้างกว่านี้อีกร้อยเท่า เราก็จะไม่บินไปไหนทั้งนั้น"
"ในเส้นทางของความรัก น้อยคนนักจะได้เจอ "รักแท้" ตั้งแต่ก้าวแรกที่ออกเดินทาง"

เท่านี้พอแล้วใครอยากอ่านมากกว่านี้ แบบละเอียดๆคงต้องไปตามหาหนังสือเล่มนี้มาอ่านกันเองนะ
สำหรับคนมีรัก ต้องการรัก แลอยากดูแลหัวใจ