เมื่อเรารักกัน...เมื่อฉันรักเธอ

เมื่อเรารักกัน...เมื่อฉันรักเธอ

เมื่อเรารักกัน...ไม่ต้องคิดว่าจะโง่หรือจะฉลาด

ไม่ต้องคิดว่าถ้าเชื่อเค้าแล้วเราจะโง่ในสายตาใครๆ
ไม่ต้องคิดว่าถ้าเปิดหูตารับฟังปากชาวบ้านเป็นการฉลาด
ไม่ต้องคิดว่าถ้าเชื่อว่าเค้ารักเราคนเดียวเป็นเรื่องโง่
ไม่ต้องคิดว่าถ้ารู้ว่าเค้าทำอะไรเพื่ออะไรเป็นเรื่องฉลาด
ไม่ต้องคิดว่าถ้าให้โอกาสเค้าเรื่อยๆ เป็นเรื่องโง่
ไม่ต้องคิดว่าถ้าตั้งกฎเกณฑ์แล้วจะฉลาด
เมื่อเรารักกัน...เราไม่ได้เล่นเกม

ไม่ใช่เล่นหมากรุกที่ต้องมองเชิงกันก่อน
ไม่ใช่เล่นวิ่งไล่จับ..คนหนึ่งหนีคนหนึ่งวิ่งตาม
ไม่ใช่เล่นซ่อนหา..ต้องตามจิกตามหาตลอดเวลา
ไม่ใช่เล่นโยนเหรียญ..สุ่มเอาว่าจะหัวหรือก้อย
เมื่อเรารักกัน...เราไม่ได้ทดลอง action = reaction

เวลาเราให้เค้าไปไม่จำเป็นว่าต้องได้รับกลับ
เวลาเค้าโมโหใส่ไม่จำเป็นต้องโมโหกลับ
เวลาเค้าทำไม่ดีกับเราไม่จำเป็นต้องทำบ้าง
เวลาเค้าไม่ทำดีให้ไม่ได้หมายความว่าเราไม่ควรทำให้เค้า
เมื่อเรารักกัน...เราไม่ได้ทดสอบทฤษฎี Demand & Supply

ไม่เสมอไปที่ต้องการความรักมากๆแล้วเค้าจะมีให้เราน้อย
ไม่เสมอไปที่ให้ความรักเค้ามากๆแล้วราคาความรักจะต่ำ
ไม่เสมอไปที่จะมีจุดที่ความต้องการเท่ากับความรักที่ให้
เมื่อเรารักกัน....ไม่จำเป็นต้องหาเหตุผลให้กับเหตุการณ์ทุกอย่าง

ไม่จำเป็นต้องกลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น
ไม่จำเป็นที่ต้องบอกเค้าว่า....
" เค้าคงไม่เห็นคุณค่าของสิ่งของที่เค้ามีถ้า เค้ายังไม่เสียมันไป...."
รักกันไม่จำเป็นต้องขู่กันเรื่องความสำคัญ

รู้อยู่ในใจก็พอ...ว่าเรารักกัน
จำไว้ให้แน่นใจ...กับเรื่องดีๆที่เค้าพูด
จำไว้ให้อบอุ่นใจ...กับสิ่งดีๆ ที่เค้าทำให้เรา
ค้นมันออกมาเวลาเหงาใจ
ค้นมันออกมาเวลาไม่มั่นใจ
ค้นมันออกมาเวลาเสียใจ
เพราะว่าเวลาใจเราอ่อนแอ
สิ่งดีๆ ของเราสองคนมักจะหายไป
อย่าปล่อยให้มันหายไป....เพราะ
คนที่เค้าเคยทำให้เราอาจจะเสียใจ
ที่เราหลงลืมเรื่องดีๆเหล่านั้นแล้ว
Keep asking all the time


จาก...นายกันชน

แด่...เจ้าหญิงของนายกันชน

แก้ไขล่าสุด ใน วันอาทิตย์ที่ 05 กรกฏาคม 2009 เวลา 19:33 น.
http://www.uttc.ac.th/index.php/best-article/111-i-love-u.html