นิยามของความรัก

นิยามของความรัก วันนี้.. คนรักเก่าผมแวะมาหาที่ทำงานครับ บังเอิญเธอมาอบรมที่ศูนย์ฝึกอบรม ใกล้ๆที่ทำงานผมพอดี เราไปนั่งคุยกันแป๊บนึง ที่ร้านกาแฟใกล้ๆ.. ผมถามเรื่องคนรักปัจจุบันของเธอ ด้วยความห่วงใย เธอบอกว่า เธอมีความสุขดี เธอเล่าหลายอย่างที่บ่งชี้ว่า คนรักปัจจุบันของเธอก็ดูเป็นคนดี มีอนาคต ดูแลเธอดี ใส่ใจ แม้จะไม่ค่อยมีเวลาให้ โดยสิริรวม เธอมีความสุขดีครับ ตลอดเวลาที่นั่งฟัง.. ผมคอยสังเกตจิตตัวเอง ผมไม่เห็นแววของความอยากได้เธอกลับมาเลย ไม่ใช่เพราะไม่รักหรอกนะครับ ผมยังรัก และผมก็รู้ว่าเธอก็ยังรักผมอยู่เหมือนกัน เพียงแต่ ความรักของผมกับเธอ มันกลายเป็นความรู้สึกปรารถนาดีต่อกัน ผมยินดีจริงๆ ที่เธอมีชีวิตที่ดี มีความสุขกับคนที่เธอรัก แค่ได้ยินแบบนั้น ก็พอแล้ว สบายใจแล้ว หลังๆ ผมเป็นแบบนั้นจริงๆ .. นึกรักใคร่ชอบพอใคร ก็รู้สึกว่า ไม่ต้องมาเป็นแฟนผมก็ได้ เป็นแฟนใครก็ได้ ถ้าเธอมีความสุข เขาดูแลเธอดี ขอให้ผมรู้แค่ว่า เธอเป็นสุขดีแล้ว.. ผมก็สบายใจแล้ว.. พอแล้ว เคยมีพระรูปนึง ท่านบอกผมว่า.. ใครที่บอกว่ารักเรามากเหลือเกิน มากจริงๆ จนพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เป็นคนรักของเรา ได้เป็นแฟน ได้แต่งงาน น่ะ.. เขาไม่ได้รักเราจริงหรอก แต่เขารักตัวเองมากต่างหาก.. เพราะใครคนนั้นอยากเป็นคนรักของเรา อยากเป็นเจ้าของเรา เพราะเขาคิดว่า ถ้าได้เราเป็นแฟน เป็นคนรัก เป็นสามี เป็นภรรยา แล้วเขาจะมีความสุข หรืออย่าง คนที่ขี้หึงมาก มักจะพูดเสมอว่า หึงเพราะรัก ถ้าไม่รักจะไม่หึงเลย.. ถ้าเอาคำพระท่านมาอธิบาย ก็ต้องบอกว่าเขาพูดถูกครึ่งนึง เพราะเขาหึงเพราะรักจริงๆ แต่เพราะรักตัวเอง.. ไม่ใช่รักคนอื่น เพราะไม่อยากให้คนรักปันใจให้คนอื่น หรือมีคนอื่นมาแย่งไป เพราะรักตัวเอง ไม่อยากเป็นทุกข์ ที่ต้องสูญเสียคนรัก ไม่ได้มองว่า.. ถ้าเขาอยู่กับคนอื่น จะมีความสุขมากกว่าอยู่กับเรา ก็น่าจะให้เขาไป พูดง่ายๆ ก็คือ ความรักแบบทางโลก มันก็ยังมีความเห็นแก่ตัวอยู่ แต่นิยามของ "ความรัก" ของแต่ละคน อาจจะต่างกันได้พิสดารแบบที่เรานึกไม่ถึง โดยไม่จำเป็นต้องบอกว่า ของใครถูก ใครผิด ว่าแต่.. นิยามรักของคุณเป็นยังไงกันมั่งครับ ? http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=aston27&date=15-11-2006&group=2&gblog=7