ใครทิ้งเรา ไม่เศร้าเท่าเราทิ้งตัวเราเอง
เอากระทู้ที่ผมตอบไว้และเห็นว่าน่าสนใจ มาฝากอีกแล้วครับ
เที่ยวนี้เป็นคุณผู้หญิงท่านนึง ที่อยากรู้ว่า ถ้าเธอเปลี่ยนตัวเองได้มากพอ
เธอจะสมหวังในความรักที่เธอหวังจะได้จากคนๆนั้นหรือไม่
เธอถามไว้อย่างนี้ครับ
ทำไมนะ ตัดใจไม่ได้สักที
แฟนเก่าเรา บอกว่า "เป็นแฟนกัน เพื่อศึกษานิสัยกัน" และเราก็เลิกกัน เพราะเค้าบอก่วาเรา "ไม่ใช่"
spec เค้าสูงมาก ไม่ใช่เรื่องหน้าตา แต่ประมาณว่า กุลสตรีไทย มารยาทงาม ทันคน มีไหวพริบ
เราก็พยายามปรับปรุงตัวแล้ว แต่เค้าก็พิจารณาแล้ว เค้าบอกว่าดูยังไงๆ เราก็เปลี่ยนไม่ได้ เป็นไปไมได้
เค้าไม่หล่อ(ถ้าเราไม่รู้จักเค้า เราอาจจะกลัวเค้าก็ได้) แต่เป็นคนดี (เสียที่ขี้ระแวง) เราชอบเค้ามาก เค้าเป็นคนที่
ไม่เอาเปรียบคนอื่น และรักพวกพ้อง ระวังเรื่องการวางตัวในสังคม คิดก่อนพูด รักษาน้ำใจทุกคน ที่ดีที่สุด
ของเค้าคือ "ไม่โกหก" (จริงๆ) ถ้าเรารักเค้าต่อไป โดยเราพยายามปรับปรุงตัว และพัฒนาตัวเองให้เป็น
ได้อย่างที่เค้าชอบ(เป็นหญิงที่ดี) สักวันถ้าเค้าไม่มีใคร เค้าจะหันมามองเรามั้ย? ถ้าเค้ามีรักใหม่ แล้วรักเค้า
ไม่สมหวัง เค้าจะคิดถึงเรามั้ย?
หรือยังไงก็จะเข้าทำนองว่า "ถึงสุดท้ายฉันไม่เจอคนที่ใช่ ยังไงฉันก็ไม่เอาเธอ ยอมอยู่คนเดียวดีกว่าอยู่กับเธอ"
เราควรจะทำแบบที่ว่า "รักใครก็รักเขาให้มากๆ ถึงเขาจะไม่รักเรา" หรือว่าเราควรจะตัดใจดี
คุณผู้ชายคะ...ถ้าคุณพบกับคนที่รักคุณมากๆ และผูกพันกันมานาน คุณจะหวั่นไหวบ้างมั้ยคะ?
จากคุณ : อยากเป็นคนที่เธอฝัน - [ 24 มี.ค. 49
ผมเขียนความเห็นไว้ให้กระทู้ของเธอว่าอย่างนี้ครับ
ผมอยากให้จขกท. ลองย้อนกลับไปถามตัวเองหนึ่งคำถาม
ว่าคุณอยากให้เขารักคุณ อยากเป็นคนที่เขาฝัน เพราะอะไร
ถ้าคำตอบเราตรงกัน.. คงจะออกมาประมาณว่า..
เพราะถ้าเขารักคุณ คุณได้เป็นคนที่เขาฝันถึง .. คุณจะมีความสุข
..ใช่ไหมครับ ?
มนุษย์เรามีธรรมชาติในการวิ่งหนีความทุกข์ และวิ่งหาึความสุข
โดยไม่ค่อยรู้ตัวว่า.. การทำทั้งสองอย่างนั้น คือต้นเหตุของทุกข์อันใหญ่กว่า
เห็นคุณทุกข์แบบนี้แล้วก็สงสารนะครับ
ไม่ได้สงสารที่เขาไม่รักคุณหรอก
สงสารที่คุณไม่รักตัวเองต่างหาก
ตัวคุณเอง ยังไม่รักตัวเอง ไม่เห็นค่าของตัวเองเลย
คิดแต่ว่า.. จะทำอะไร จะเปลี่ยนอะไรเพื่อให้เขารัก เขาสนใจ
คนเราไม่ควรเปลี่ยนตัวเอง เพราะเหตุว่าอยากให้ใครรักนะครับ
แต่ควรเปลี่ยนตัวเอง ไปสู่สิ่งที่ดีกว่า เพราะรักตัวเอง
เพราะเห็นว่า เปลี่ยนแล้ว ชีวิตจะดีงาม จะเจริญ จะสงบ ร่มเย็นเป็นสุข
ไม่ใช่เพื่อให้ใครหันมามอง ในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเราจริงๆ
สมมติคุณทำได้.. คุณสวมบทบาทใหม่ แปลงโฉมตัวเองใหม่
แล้วคุณจะมีความสุขเทียมๆไปได้อีกนานเท่าไหร่
บอกให้ก็ได้.. ว่าผมเคยทำแบบที่คุณคิดมาแล้ว
6 ปีให้หลัง ผมถึงรู้ว่า ผมเสียเวลาเปล่า
เป็นตัวเรา ในภาคที่ดีที่สุด ดีกว่าเป็นคนอื่นที่แสนดี แต่ไม่ใช่ตัวเรา
ใครจะชอบไม่ชอบ ก็แล้วแต่เขานะครับ
ใครจะทิ้งเราไปเพราะเราเป็นเรา ก็ปล่อยเขาไปเถอะ
แต่ตัวเรา.. อย่าทิ้งตัวเราเอง... นะครับ
http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=aston27&date=02-04-2006&group=2&gblog=91
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น